قواعد و پروتکل‌های پذیرایی
پروتکل‌های پذیرایی در واقع قاعده و توافقی بین مهمان و میزبان در خصوص جزئیات و روش کار است. این پروتکل‌ها شامل پوشش میزبان و مهمان، نحوه حضور، مدت زمان پذیرایی، چیدمان میز و خوراک‌ها، رفتار و ظاهر پرسنل و حتی نوع موسیقی و شرایط پخت خوراک است.
با چند مثال ادامه می‌دهیم. عدم سرو مشروبات الکلی در یک مهمانی دیپلماتیک در یک کشور غیر مسلمان برای هیاتی مسلمان، یک پروتکل و توافق است. سرو نکردن گوشت گاو برای یک هیات کاری از هندوستان یا مثلا عدم پخش موسیقی شاد در یک شام یادبود هم به نوعی یک پروتکل محسوب می‌گردد. شاید پیچیده‌ترین نوع پذیرایی را در ضیافت‌های خاندان سلطنتی انگلستان ببینیم. ناگفته نماند که پروتکل‌ها همیشه پیچیده و عجیب نیستند. حضور روسای جمهور کشورها در رستوران‌های عادی شهر، برای نشان دادن صمیمیت و دوستی و خوردن غذایی معمولی بدون تشریفات خاص هم یک قاعده است.
سوال اینجاست که این قواعد و پروتکل‌ها چه فایده‌ای دارند. شاید در نگاه اول به نظر خسته‌کننده و مزاحم به نظر برسند ولی تجربه ثابت کرده است که عدم وجود این قواعد باعث آشفتگی و سردرگمی مشتریان و صاحبان رستوران خواهد بود و تنش ایجاد می‌کند. رزرو یک میز شام رسمی برای یک مراسم خانوادگی اگر در یک شب شلوغ در پاتوق جوانان باشد، باعث ناخرسندی همه خواهد بود، یا برگزاری تولد یک نوجوان در رستورانی با پذیرایی کامل فرانسوی تقریبا غیر ممکن است و معمولا پیشنهاد ازدواج در یک کله پزی چندان خاطره کلاسیکی نیست. صاحبان رستوران‌ها با مشخص کردن کانسپت و جامعه هدف و آموزش پرسنل بر مبنای قواعد کاری خود باعث ارتقاء کیفیت پذیرایی و پیشرفت برند و نام خود خواهند بود و در میان‌مدت، منفعت بیشتری خواهند برد. مراجعان و مشتریان هم با دقت و نظم بیشتری انتخاب کرده و لذت یک برنامه‌ریزی هوشمندانه را خواهند برد.
نویسنده: حمید صادقی
*** تمامی مطالب متعلق به سایت کیت لاین است و هر گونه کپی برداری بدون ذکر منبع پیگرد قانونی دارد.
انتخاب کرده و از منوی باز شده گزینه add to home screen را انتخاب نمایید.