نوشیدن قهوه با بتهوون،بالزاک و…
بریا ساواران، خوراکشناس فرانسوی نوشته است: «بگو چه میخوری تا بگویم چه آدمی هستی.» عادات غذایی وجه مهمی از شخصیت ما هستند. به همین دلیل جالب است که بدانیم شخصیتهای بزرگ چه عاداتی در خورد و خوراکشان داشتهاند. خصوصاً عادت قهوهنوشی که در میان بسیاری از شخصیتهای نامدار رایج بوده است. بتهوون، آهنگساز آلمانی، قهوهی […]
بریا ساواران، خوراکشناس فرانسوی نوشته است: «بگو چه میخوری تا بگویم چه آدمی هستی.» عادات غذایی وجه مهمی از شخصیت ما هستند. به همین دلیل جالب است که بدانیم شخصیتهای بزرگ چه عاداتی در خورد و خوراکشان داشتهاند. خصوصاً عادت قهوهنوشی که در میان بسیاری از شخصیتهای نامدار رایج بوده است.
بتهوون، آهنگساز آلمانی، قهوهی صبحانهاش را خودش آماده میکرد. به حساب او هر فنجان قهوه میبایست با شصت دانه قهوه تهیه میشد. او آنقدر روی این نکته حساس بود که اغلب دانههای قهوه را میشمرد.
گلن گولد، پیانیست کادایی، اغلب شبها یک قهوهی دوبل-دوبل (با شکر و خامهی اضافی) مینوشید. شاید به همین خاطر بود که خواب به چشمش نمیآمد و تازه ساعت یازده شب، به دوستان خوابآلودش زنگ میزد و دو سه ساعت صحبت میکرد. دوستانش گفتهاند که گلن گاهی تمام یک مقاله یا حتی تمام یک کتاب را تلفنی برایشان میخواند.
نویسندهها نیز از این عادات غریب کم نداشتند. بالزاک نویسندهی پرکار فرانسوی، هر روز از نه و نیم صبح تا چهار بعدازظهر یکسره مینوشت و پشت سر هم قهوه مینوشید. میگویند او روزانه جمعاً پنجاه فنجان قهوه مصرف میکرده است.
کیرکگور، فیلسوف دانمارکی، دربارهی فنجان قهوهاش وسواسی بود. لوین، منشی او گفته است که او پنجاه دست فنجان و نعلبکی متفاوت قهوهخوری داشت. پیش از آنکه قهوه آماده شود، لوین میبایست فنجان و نعلبکی مناسب آن روز را برمیگزید. بیچاره باید برای فیلسوف توضیح میداد که چرا آن فنجان را انتخاب کرده. احتمالاً قانع کردن فیلسوف اضطراب برای او آسان نبوده است.
برگرفته از کتاب «عادات روزانهی بزرگان»، نوشتهی میسن کری، ترجمهی حسن کامشاد، انتشارات فرهنگ جاوید