کد بندی لباس فرم رستورانی | چه نکاتی در لباس فرم رستورانی مهم است؟

آیا لباس فرم رستورانی از اصول خاصی پیروی میکند؟ حفظ ظاهری حرفه‌ای و مرتب برای هر کسب‌وکاری ضروری است و صنعت رستوران نیز از این قاعده مستثنی نیست. استانداردهای لباس فرم رستورانی نه تنها به بهداشت محیط کار کمک می‌کنند، بلکه حس تعلق را تقویت کرده و نقش کارکنان را به‌عنوان نمایندگان رستوران مستحکم می‌سازند. این وحدت فراتر از تیم میرود و بر مشتریان تاثیر مثبت دارد، به طوری‌ که مشتریان می‌توانند به راحتی کارکنان را شناسایی کرده و در صورت نیاز از آن‌ها کمک بگیرند. ما راهنمایی تهیه کرده‌ایم که نحوه ایجاد و اجرای لباس فرم رستورانی مؤثر در رستوران را توضیح می‌دهد و به شما این امکان را می‌دهد که از مزایای یک کد بندی یا اصول درست لباس فرم در رستوران بهره‌مند شوید.

چرا هر رستوران و کافه باید لباس فرم رستورانی مختص به خود را داشته باشد؟

اصول و قواعد لباس فرم رستورانی یک راهنمای مکتوب است که قوانین شرکت را در مورد پوشش، لباس‌های یونیفرم، آراستگی و ظاهر کلی کارکنان مشخص می‌کند. سیاست لباس فرم رستورانی باید در دفترچه راهنمای کارکنان قرار بگیرد و با تمامی اعضای جدید تیم مرور شود.

مزایای استفاده از لباس فرم رستورانی چیست؟

لباس فرم رستورانی مزایای زیادی برای کارفرمایان و کارکنان دارد. مهم‌ترین نکته این است که لباس فرم به کارکنان کمک می‌کند تا لباس مناسب برای کار خود را انتخاب کنند، تا شما بتوانید بر روی سایر وظایف مهم تمرکز کنید. علاوه بر این، استاندارد لباس می‌تواند در این زمینه‌ها نیز مفید باشد:

اولین تأثیرات مهم مهمان (Guest First Impressions)

یونیفرم‌های تمیز و مناسب و رعایت بهداشت شخصی، کارکنان بخش جلویی رستوران را برای مهمانان حرفه‌ای نشان می‌دهد.

شناسایی (Identification)

لباس فرم و یونیفرم‌ها باعث می‌شوند که کارکنان به‌راحتی برای مهمانان و سایر همکاران قابل شناسایی باشند.

برندسازی رستوران (Restaurant Branding)

شما می‌توانید با گسترش برند رستوران به یونیفرم‌های کارکنان، برندسازی رستورانی خود را تقویت کنید. لباس‌های کارکنان و پیش‌بندها می‌توانند با نام و لوگوی رستوران شما سفارشی شوند. روحیه تیمی (Team Morale) یونیفرم‌ها باید احساس افتخار، اقتدار و همبستگی را در میان کارکنان ایجاد کنند.

ایمنی (Safety)

لباس فرم تنها برای تنظیم ظاهر نیست. در قسمت‌ های پشتی رستوران، کفش‌های ضد لغزش از زمین خوردن جلوگیری می‌کنند. در حالی که کت‌های سرآشپز و شلوارهای مخصوص می‌توانند از سوختگی جلوگیری کنند.

چگونه یک سیاست یا کد بندی مشخص برای لباس فرم رستورانی ایجاد کنیم؟

مفید است که سیاست لباس فرم را به بخش‌های قابل‌فهم و ساده تقسیم کنید. اطلاعات زیر را در سیاست کتبی لباس فرم رستورانی خود وارد کنید:

هدف لباس فرم (Dress Code Purpose)

بیانیه‌ای مختصر که اهمیت لباس فرم را توضیح دهد و به کارکنان کمک کند تا هدف آن را درک کنند.

راهنمایی‌های لباس فرم رستورانی (Dress Code Guidelines)

این بخش اصلی سیاست لباس فرم شما است. تمامی جنبه‌های لباس فرم کارکنان رستوران را از آراستگی شخصی تا بهداشت بدنی مشخص کنید.

در نظر گرفتن عوامل متغییر سازگار با محیط (Accommodations)

از این بخش برای مشخص کردن یک سری تغییر رویه های خود استفاده کنید. به‌ عنوان مثال، باید اجازه دهید که استثنائاتی برای لباس فرم در مواردی مانند ابراز مذهب، نیازهای فرهنگی یا معلولیت‌ها وجود داشته باشد.

تأیید کارکنان (Employee Acknowledgement)

از تمامی کارکنان جدید امضا بگیرید تا نشان دهند که سیاست لباس فرم را به خوبی میدانند و درک میکنند.

نکته مهم: قبل از رسمی کردن سیاست لباس فرم خود، با مشاور حقوقی مشورت کنید تا مطمئن شوید که تمامی مقررات ایالتی و محلی را رعایت کرده‌اید. وکیل شما باید سیاست لباس فرم را بررسی کند تا مطمئن شود که هیچ‌کدام از زبان‌ها یا قوانین آن می‌تواند تبعیض‌آمیز باشد.

چه مواردی باید در سیاست لباس فرم رستورانی گنجانده شود

ما فهرستی از موضوعات رایج که در سیاست لباس فرم رستورانی شامل می‌شوند، تهیه کرده‌ایم. هر سیاست لباس فرم متفاوت است، بنابراین از این فهرست می‌توانید به‌عنوان نقطه شروع استفاده کنید هنگام نوشتن سیاست خود.

کارکنان با یونیفرم (Uniform Employees)

اگر یونیفرم ارائه می‌دهید، مشخص کنید که چه بخش‌هایی از لباس را شما فراهم می‌کنید و چه اقلامی باید توسط کارکنان خریداری شود. به‌عنوان مثال، ممکن است کت آشپز و دستمال گردن را ارائه دهید، اما کفش‌ها را خیر. همچنین هرگونه نیاز خاص مرتبط با سبک، رنگ و برند یونیفرم را ذکر کنید تا کارکنان بتوانند اقلام مناسب را خریداری کنند.

کارکنان بدون یونیفرم (Non-Uniform Employees)

برخی از کارکنان به جای یونیفرم از لباس شخصی خود استفاده می‌کنند، مانند مدیران، میزبان‌ها و گاهی اوقات بارتندرها. می‌توانید به آن‌ها کمک کنید تا لباس مناسب برای کار انتخاب کنند با مشخص کردن کد لباس رسمی، نیمه‌رسمی یا غیررسمی. علاوه بر این، ممکن است نیازهایی در مورد رنگ، سایز و سبک نیز داشته باشید.

لباس شخصی (Personal Clothing)

در سیاست لباس فرم خود مشخص کنید که تمامی لباس های شخصی که کارکنان شما در محل می‌پوشند باید با استانداردهای خاصی مطابقت داشته باشد. کارکنان باید قبل از شروع شیفت خود لباس‌های شخصی را تغییر دهند و تمامی وسایل شخصی را در مکان‌های مشخص یا کمدهای خود قرار دهند.

کفش‌ها (Footwear)

تصوری غلط وجود دارد که تنها کارکنان بخش پشتی رستوران باید کفش‌های ضد لغزش بپوشند، اما هر کارمند رستوران ممکن است روی زمین لغزنده بیافتد. استاندارد ایمنی را با الزامات کفش‌های ضد لغزش برای تمامی کارکنان تعیین کنید. خوشبختانه، انواع مختلفی از کفش‌های ضد لغزش برای هر نوع کد لباس موجود است.

ناخن‌ها (Fingernails)

مگر اینکه از دستکش‌های یکپارچه استفاده شود، کارکنانی که با غذا کار می‌کنند نباید از لاک ناخن استفاده کنند. ناخن‌ها باید کوتاه، مرتب و صیقلی باشند. استفاده از ناخن مصنوعی مجاز نیست.

محافظ‌های مو (Hair Restraints)

کارکنان رستورانی باید کلاه آشپزی یا هر نوع پوشش مو دیگر، محافظ ریش (در صورت لزوم) و لباس‌هایی که موهای بدن را پوشش می‌دهند، بپوشند. کارکنان بخش جلویی باید موهای خود را از صورت خود عقب نگه دارند.

جواهرات (Jewelry)

حلقه‌ها (به جز حلقه ساده بدون سنگ-Ring)، دستبندها (از جمله دستبندهای پزشکی)، ساعت‌ها و سایر جواهرات باید از دست‌ها و بازوها برداشته شوند. برای آن دسته از کارکنان رستوران که باید دستبند هشدار پزشکی بپوشند، می‌توانید امکاناتی مانند پوشیدن دستبند بالاتر از بازو، وصل کردن آن به گردنبند زیر پیراهن یا پوشیدن آنکلت را ارائه دهید.

بهداشت شخصی (Personal Hygiene)

حفظ بهداشت شخصی تنها برای ظاهر نیست، بلکه از تماس پاتوژن‌ها از پوست و مو با غذا جلوگیری می‌کند. در سیاست خود، انتظارات خود را در مورد بهداشت بدنی بیان کنید. به بهداشت شخصی، بهداشت دهانی و استفاده از محصولات برای جلوگیری از بوی بدن بپردازید.

لباس فرم برای کارکنان رستوران (Dress Code for Restaurant Workers)

برای حفظ جو حرفه‌ای و هماهنگ، اهمیت زیادی دارد که کارکنان رستوران از لباس فرم پیروی کنند. لباس فرم برای کارکنان رستوران معمولاً بستگی به نقش‌ها و مسئولیت‌های خاص آن‌ها متفاوت است. در زیر، دستورالعمل‌های پیشنهادی برای لباس فرم برای موقعیت‌های مختلف در رستوران آورده شده است:

لباس فرم کارکنان آشپزخانه (Kitchen Staff Dress Code)

در حالی که کارکنان آشپزخانه ممکن است تعامل مستقیم زیادی با مهمانان نداشته باشند، اما ظاهر آن‌ها هنوز نقش مهمی در حفظ محیط حرفه‌ای ایفا می‌کند. لباس فرم برای کارکنان آشپزخانه معمولاً شامل پوشیدن لباس تمیز و راحت است که برای نیازهای شغلی مناسب باشد. این معمولاً شامل کت‌های آشپزی (Chef Coats) یا یونیفرم‌های آشپزخانه است که طراحی شده‌اند تا مقاوم بوده و از نشت و لکه‌ها جلوگیری کنند. علاوه بر این، کارکنان آشپزخانه باید کفش‌های بسته و ضد لغزش (Non-Slip Shoes) بپوشند تا ایمنی در محیط پرشتاب و بالقوه خطرناک آشپزخانه تضمین شود.

لباس فرم پیشخدمت‌ها (Server Dress Code)

پیشخدمت‌ها چهره رستوران هستند و معمولاً تعامل مستقیم با مهمانان دارند، بنابراین ضروری است که خود را به‌طور حرفه‌ای معرفی کنند. الزامات معمول لباس فرم برای پیشخدمت‌ها شامل پوشیدن لباس تمیز و مرتب است، مانند پیراهن‌های دکمه‌دار یا بلوزهایی با یقه. برخی از رستوران‌ها ممکن است طرح رنگی خاصی را مشخص کنند یا از پیشخدمت‌ها بخواهند یونیفرم ارائه شده توسط رستوران را بپوشند. علاوه بر این، پیشخدمت‌ها معمولاً باید شلوار یا دامن‌های مشکی یا تیره‌رنگ بپوشند و کفش‌های ضد لغزش برای تضمین ایمنی هنگام حرکت در ناحیه غذاخوری به‌کار برند.

لباس فرم میزبان‌ها (Host Dress Code)

میزبان‌ها معمولاً اولین نقطه تماس برای مهمانان هستند، زیرا آن‌ها را به‌محض ورود خوش‌آمد گفته و جایگاه می‌دهند. مهم است که لباس فرم میزبان‌ها به‌سمت ظاهری رسمی‌تر و مرتب‌تر گرایش داشته باشد تا اولین تاثیر مثبت را ایجاد کرده و فضای تجربه غذا خوردن را تنظیم کند. میزبان‌ها معمولاً باید لباس‌های نیمه‌رسمی بپوشند که ممکن است شامل شلوار یا دامن‌های رسمی همراه با بلوز یا پیراهن دکمه‌دار باشد. به‌طور جایگزین، برخی از رستوران‌ها ممکن است ترجیح دهند که میزبان‌ها یونیفرم یا طرح رنگی خاصی بپوشند تا انسجام در برندینگ خود را حفظ کنند.

اجرای لباس فرم رستورانی (Enforcing Your Dress Code)

پس از اینکه لباس فرم خود را به‌صورت کتبی تدوین کرده و رویه‌های انضباطی برای تخلفات احتمالی مستند کردید، آماده اجرای سیاست خواهید بود. نکات ما برای برخورد با نقض‌های ممکن در سیاست لباس فرم کارکنان رستوران را مشاهده کنید:

تایید (Verification)

اگر تخلفی از سوی یکی از کارکنان گزارش شود، زمانی را برای مشاهده رفتار آن کارمند اختصاص دهید تا ببینید آیا ادعاها درست است یا خیر.

بحث (Discussion)

کارمند متهم را از مشتریان یا همکاران دور کرده و درباره تخلف مطرح شده صحبت کنید و از او بخواهید توضیح دهد که چرا سیاست‌های اعلام‌شده را دنبال نکرده است.

انضباط (Discipline)

اگر اولین تخلف باشد، فرصتی برای تغییر لباس و بازگشت به کار فراهم کنید. وضعیت را مستند کرده و در صورت نیاز برای اقدامات بعدی پیگیری کنید. به برنامه انضباطی که در زمان آموزش توضیح داده شده است پایبند باشید.

پرسش و پاسخ‌های رایج درباره لباس فرم رستورانی (Restaurant Dress Code FAQ)

در زیر به برخی از رایج‌ ترین سوالات مربوط به لباس فرم رستورانی پاسخ داده‌ایم:

چه زمانی یک کارمند در رستوران باید پیشبند خود را بردارد؟

پیشبندها نه تنها از لباس کارکنان در برابر نشت‌ها و لکه‌ها محافظت می‌کنند، بلکه به‌عنوان نشان‌دهنده نقش آن‌ها در رستوران نیز عمل می‌کنند. با این حال، در برخی شرایط و مکان‌ها، کارمند های رستوران باید پیشبند خود را بردارد. هنگام انجام وظایف غیر مرتبط با غذا، ترک آشپزخانه یا در هنگام استراحت، این کارمندان نباید پیشبند خود را بپوشند. عدم برداشتن پیشبند در این زمان‌ها خطر آلودگی متقاطع را افزایش می‌دهد، زیرا آلودگی‌های غیر غذایی می‌توانند به پیشبند کارمند منتقل شوند.

چه زمانی یک کارمند رستوران باید پیشبند خود را تعویض کند؟

پیشبندها به‌عنوان یک مانع میان غذا و آلاینده‌های احتمالی عمل می‌کنند و به جلوگیری از آلودگی متقاطع و حفظ یک محیط کاری تمیز و بهداشتی کمک می‌کنند. با این حال، برای کارکنان رستورانی مهم است که بدانند چه زمانی باید پیشبند خود را تعویض کنند تا حداکثر اثر بخشی را داشته باشند و خطر آلودگی متقاطع را به حداقل برسانند. کارکنان باید پس از کار با غذای خام یا پس از تمیز کردن نشت‌ها و کثیفی‌ها پیشبند خود را تعویض کنند. همچنین باید مشخص شود که کارکنان باید بین تهیه مواد اولیه و کار با غذاهای آماده مصرف پیشبند خود را تعویض کنند.

چه جواهراتی یا آویزهایی را کارکنان رستوران می‌توانند هنگام کار بپوشند؟

در حالی که جواهرات می‌توانند یک بیان شخصی و راهی برای تزئین باشند، در آشپزخانه‌های صنعتی یا رستوران های بزرگ، اولویت دادن به ایمنی غذا و بهداشت بسیار مهم است. بیشتر رستوران‌ها اجازه استفاده از جواهرات آویز را نمی‌دهند و تنها اجازه می‌دهند که کارمندان رستوران از حلقه‌های ازدواج ساده استفاده کنند. جواهرات دیگر مانند حلقه‌های دارای سنگ و ساعت‌ها معمولاً هنگام دست‌زدن به غذا مجاز نیستند، زیرا شیارهای زیادی دارند که تمیز کردن کامل آن‌ها دشوار است و می‌تواند به رشد باکتری‌ها منجر شود.

لباس فرم رستورانی الزامی است یا نظمی انکار نشدنی است؟

با پیاده‌سازی یک لباس فرم، صاحبان رستوران می‌توانند اطمینان حاصل کنند که کارکنان آن‌ها خود را به‌طور حرفه‌ای و متناسب با برند و جو کلی رستوران معرفی می‌کنند. علاوه بر این، لباس فرم می‌تواند به ایجاد حس هماهنگی بین کارکنان کمک کرده و محیط کاری مثبتی را ترویج کند، که به کاهش چرخش کارکنان کمک می‌کند. حتماً استانداردهای ایمنی، قوانین کار رستوران و روندهای یونیفرم را زیر نظر بگیرید تا در صورت لزوم سیاست‌های لباس فرم خود را به‌روزرسانی کنید.

---

منابع:‌ webstaurantstore

تحقیق، ترجمه و تدوین: علیرضا فرهمند