نوآوری‌ها در تولید درب لیوان قهوه
از آنجاییکه مدل نوشیدن قهوه میلیونها نفر در جهان بدلیل کمبود وقت تغییر یافته است،متخصصین و پژوهشگران تحقیقات متعددی بر روی درب لیوانهای قهوه (COFFEE CUP LID) انجام داده اند تا به ساختاری بسیار مناسب جهت استفاده از لیوانهای قهوه بیرون بر TAKE AWAY دست یابند.
همانطور که جامعه به طور چشمگیری در حرکت و تغییر است، عادات نوشیدن ما نیز تغییر یافته است. درب لیوان قهوه برای کمک به نوشیدن قهوه در حین حرکت – به ویژه در طول رفت و آمد روزانه انسان‌ها طراحی شده است.
در گذشته درب لیوان از ریختن محتویات آن در زمانی که مصرف‌کنندگان در حال حرکت بودند جلوگیری می‌کرد. یک دیسک ساده از جنس پلاستیک یا کاغذ که روی لبه لیوان قهوه می‌چسبید. هر درب دارای یک دهانه کوچک بود تا مصرف‌کنندگان بتوانند قهوه را جرعه جرعه بنوشند.
با گذشت زمان درب لیوان قهوه برای ایجاد راحتی، سهولت در استفاده و سایر قابلیت‌ها مانند حفظ گرما و عطر قهوه تکامل یافته است. بعضی از دربها نیز به طور خاص برای بهبود تجربه مصرف‌کننده حین نوشیدن قهوه طراحی شده‌اند.
برای اطلاعات بیشتر در مورد تاریخچه درب لیوان و اینکه چگونه طراحی آن در آینده به تکامل خواهد رسید، تا انتهای مقاله همراه ما باشید.
سیر تکاملی درب لیوان قهوه
درب لیوان قهوه یک منشاء و خاستگاه کاملاً آمریکایی دارد.
اولین حق ثبت اختراع درب لیوان قهوه را می‌توان به سال ۱۹۳۴ ردیابی کرد، زمانی که روی اروین استابلفیلد یک “درپوش برای لیوانهای نوشیدنی” طراحی کرد.
این درپوش عمدتاً برای نوشیدنی‌های سرد و با در نظر گرفتن کودکان کوچک ساخته شده بود. می‌شد آن را روی لیوان وصل کرد و یک شکاف کوچک داشت. هنگامی که با لب بالایی به درپوش فشار وارد می‌شد، مایع از شکاف خارج می‌شد.
سپس در سال ۱۹۵۰ اولین درب گیره‌دار به بازار عرضه شد. با این حال این درب فقط برای پوشاندن لیوان کاربرد داشت، و هیچ منفذی برای نوشیدنی نداشت. با افزایش رستوران‌های درایو این (drive-in) و فست‌فود در آن زمان، این مسئله برای مصرف‌کنندگان مشکل ایجاد کرد.
در نتیجه بسیاری از مصرف‌کنندگان خودشان دست به کار شدند (DIY – Do It Yourself)، و با جدا کردن بخش‌های کوچکی از پلی‌استایرن مسطح و دربهای حرارتی، اولین دربهای لیوان قهوه را درست کردند.
سه سال بعد یک درپوش جدید روانه بازار شد که این امکان را داشت که قسمت‌هایی از آن به منظور نوشیدن پاره شود. اگرچه این اختراع فقط در دهه ۱۹۸۰ رایج شد.
از آن زمان مخترعان و طراحان در تلاش برای ساخت درب لیوان قهوه مناسبی بودند که خواسته‌ها و نیاز‌های جامعه‌ای که به طور فزاینده‌ای در حرکت است را برآورده کنند.
جالب است بدانید که ثبت اختراع برای درپوش‌ها از ۹ مورد در دهه ۱۹۷۰ به ۲۶ مورد در دهه ۱۹۸۰ افزایش یافت. امروزه صدها ثبت اختراع وجود دارد زیرا طراحان نوآورتر شده‌اند و از اینکه درب لیوان چگونه می‌تواند بر تجربه مصرف قهوه تأثیر بگذارد آگاه هستند.
ویژگی دربهای مدرن
با گذشت زمان ، تلاشهای مثمر ثمری جهت طراحی های بهینه برای درب لیوانهای قهوه صورت گرفته است. به عنوان مثال لبه برجسته روی درب لیوانهای قهوه امروزی، یک ویژگی خاص و البته استاندارد بشمار میرود. این برآمدگی به مصرف‌کننده اجازه می‌دهد تا لبهای خود را بر شیار روی درب قرار دهد و قهوه را براحتی بنوشد.
به علاوه فضای داخل درب به قهوه اجازه می‌دهد تا قبل از رسیدن لبها و زبان مصرف کننده کمی خنک شود. این ساختار خاص برای نوشیدنی‌های فوم‌دار نیز مناسب است و از بین رفتن کف قهوه جلوگیری می‌کند.
طرح‌های دیگر دارای یک فرورفتگی در وسط هستند که از برخورد بینی به درب در هنگام مصرف جلوگیری می‌کند.
Viora Lid که در سال ۲۰۱۵ به ثبت رسیده است به منظور تقویت تجربه حسی ساخته شده است. این محصول دارای یک منفذ جداگانه است تا عطر و آرومای قهوه را مستقیماً به بینی هدایت کند و حواس بویایی را تحریک کند.
یکی از این پیشرفت‌های چشمگیر در تولید دربهای پلاستیکی لیوانهای قهوه، سوراخ کوچکی است که معمولاً در مقابل شیاری که از آن قهوه می نوشید قرار دارد. اختراعی که پیش‌زمینه‌ای علمی دارد و اتفاقاً تجربه نوشیدن را ایمن‌تر و لذت‌بخش‌تر نماید.
اگر تا به حال تجربه خالی کردن یک گالن آب را با وارونه کردن آن داشتید، می‌دانید که آب به آرامی بیرون نمی‌ریزد. درعوض جریانی به همراه حباب در آن به وجود می‌آید و آب داخل آن پاشیده می‌شود. این به این دلیل است که برای جایگزینی مایعی که بیرون می‌ریزد باید هوا وارد ظرف شود و تنها یک سوراخ برای خروج مایع و ورود هوا وجود دارد.
هنگامی که جریان روان مایع به طور لحظه‌ای متوقف می‌شود، در این لحظه مایع مجبور می‌شود متوقف شود تا هوا وارد ظرف شود. حالا تصور کنید که اگر قهوه داغ در حالیکه می‌خواهید آن را بنوشید، پاشیده شود، چه اتفاقی می‌افتد؟ احتمالاً در نهایت دچار سوختگی خواهید شد.
نوشیدن قهوه از طریق درب پلاستیکی یک تجربه خوشایند است، زیرا آن سوراخ کوچک اجازه می‌دهد تا هوا به محض خروج مایع وارد ظرف شود. این جریان ثابت هوا به داخل ظرف به مایع اجازه می‌دهد تا بدون تشکیل حباب یا پاشیدن به آرامی جریان یابد، زیرا هوا لازم نیست سعی کند وارد همان سوراخی شود که مایع از آن خارج می‌شود.
سوراخ کوچک دوم کاربرد دیگری نیز دارد و به عنوان خروجی برای بخار از داخل لیوان عمل می‌کند. یک درب چفت و بست شده می‌تواند به راحتی از بخار ایجاد شده توسط قهوه داغ ذوب شود. با این حال، سوراخ آشامیدنی و سوراخ دوم، هر دو به بخار اجازه می‌دهند تا از محفظه لیوان خارج شود و مانع ذوب شدن درب شود.
جالب اینجاست که جلوگیری از پاشیدن و به هم ریختگی فرم یکی دیگر از ویژگی‌های برجسته درب لیوان قهوه است. وقتی که مصرف کنندگان در حال حرکت هستند، تکان‌ها و ضربه‌ها می‌توانند منجر به پاشیدن قهوه به بیرون شوند.
برخی از دربها نیز دارای فرورفتگی‌هایی هستند که به مصرف‌کنندگان امکان تشخیص قهوه داخل لیوان را می‌دهند.
به عنوان مثال، درپوشی در سال ۱۹۶۸ ثبت شده بود که دارای چهار فرورفتگی با حروف اول B، C، CS و BS است. که بیانگر قهوه سیاه (Black Coffee)، قهوه همراه خامه (Coffee with Cream)، قهوه با شکر (Coffee with Sugar) و یا با هر دو بود.
پیشرفت‌های آینده درب لیوان قهوه
طراحان و سازندگان دائماً در تلاش هستند تا درب لیوان را فراتر از عملکردهای اصلی آن (جلوگیری از ریختن و امکان مصرف در حین حرکت) به بازار عرضه کنند.
به طور پیش فرض، ارگونومی و زیبایی شناسی عناصر کلیدی در طراحی درب لیوان بودند. با این حال در سال‌های اخیر، بازار تأکید بیشتری بر دو جنبه داشته است: بهداشت و ماندگاری
بهداشت
پس از شیوع کووید ۱۹ مصرف کنندگان بیشتری نگران این هستند که درب لیوانی را که مستقیماً از آن می‌نوشند، در تماس با دست نباشد.
از آنجایی که ایمنی و بهداشت مواد غذایی در اولویت باقی مانده است، بخش قهوه به زودی شاهد طرح‌هایی برای درب لیوان خواهد بود که خطر آلودگی را کاهش می‌دهد.
چنین کانسپتی در سال ۲۰۱۴ استارت خورد، زمانی که شخصی به نام Bill Levey یک نمونه اولیه برای سابار طراحی کرد – یک مانع بهداشتی که دهانی درب را می‌پوشاند.
بیل هنوز در حال یافتن سازنده‌ای برای طرح «درب لیوان قهوه تمیز» خود است، بنابراین ممکن است مدتی طول بکشد تا این طرح‌ها به بازار برسند.
پایداری
درب لیوان قهوه نقش پر رنگی در آلودگی پلاستیکی یکبار مصرف دارد و با انتقادات زیادی از جانب مصرف‌کنندگان آگاه به محیط زیست روبرو شده است.
در نتیجه تولیدکنندگان به دنبال راه‌هایی برای کاهش اثرات زیست محیطی درب لیوان قهوه هستند. به عنوان مثال، Huhtamaki درب فیبری Future Smart Duo را ساخته است که ۱۰۰٪ بدون پلاستیک است.
درب لیوان قهوه فیبری از مخلوطی از باگاس طبیعی و الیاف چوب ساخته شده است، که منابع کاملاً تجدیدپذیر، قابل بازیافت و کمپوست هستند.
LipLid اختراع دیگری است که تغییرات عمده‌ای در مدل مصرف قهوه بیرون بر ایجاد کرده است. در اینگونه دربها به نسبت ۲۵ درصد متریال کمتری نسبت به تولیدات پیشین استفاده شده است. همچنین این محصولات جدید، در خاک و زیست محیطهای دریایی بطور ۱۰۰ درصد تخریب پذیر هستند و سبب آلودگی محیط نمی شوند.
همانطور که پیداست، پایداری همچنان نقش بزرگی در هدایت توسعه صنعت بسته‌بندی خواهد داشت.
بنابراین برای تولیدکنندگان، رستری‌ها و صاحبان کافه ضروری است تا در آینده روی نوعی از دربهای لیوان سرمایه‌گذاری کنند که برای مصرف‌کنندگان آگاه از محیط‌زیست جذاب باشد.