انواع پیتزا
آیا با انواع پیتزا آشنایی دارید؟ در ادامه به توضیح هر یک از آنها میئردازیم.
امروز قصد داریم شما را با انواع پیتزا آشنا کنیم. پیتزا از زمان شروع ساده خود در ایتالیا، تغییرات زیادی را پشت سر گذاشت تا به غذایی تبدیل شود که امروزه بسیاری از مردم آن را می شناسند و دوست دارند. اما اگر به تازگی اولین پیتزا فروشی خود را باز می کنید یا می خواهید یک اجاق پیتزا را به پاسیو رستوران خود اضافه کنید، تصمیم گیری در مورد سبک پیتزای رستوران شما می تواند دشوار باشد. ما در مورد انواع مختلف پیتزا، تاریخچه آنها و آنچه برای درست کردن آنها نیاز دارید صحبت می کنیم تا بتوانید شروع به سرو برش های خوشمزه برای مهمانان خود کنید.
پیتزا به سبک ناپلیتن
نمای نزدیک از تکه‌ای از پیتزای ناپلی با پنیر، گوجه‌فرنگی خرد شده و ریحان
پیتزای ناپلی اصل است. قدمت این پای خوشمزه به قرن هجدهم در ناپل ایتالیا برمی گردد. در این مدت، شهروندان فقیرتر این شهر ساحلی مرتباً غذاهایی را خریداری می کردند که ارزان بود و می شد سریع خورد. خوشبختانه برای آنها، پیتزای ناپلی مقرون به صرفه بود و به راحتی از طریق فروشندگان خیابانی متعدد در دسترس بود.
انواع پیتزا ناپلی
امروزه سه نوع رسمی از پیتزای ناپلی وجود دارد:
پیتزا مارینارا: دارای گوجه فرنگی، سیر، پونه کوهی و روغن زیتون فوق بکر است.
پیتزا مارگریتا: دارای گوجه فرنگی، موزارلای ورقه ای، ریحان و روغن زیتون فوق بکر است.
Pizza Margherita Extra: دارای گوجه فرنگی، موزارلا از کامپانیا، ریحان و روغن زیتون فوق بکر است.
انواع تاپینگ پیتزا سنتی ناپل:
رویه های معمولی پیتزا ناپلی موزارلای تازه، گوجه فرنگی، برگ ریحان، پونه کوهی و روغن زیتون است. از آنجایی که پیتزای ناپلی نازک است، برای تحمل وزن زیاد رویه ها طراحی نشده است. در واقع، پیتزای ناپل آنقدر نازک است که معمولاً با چنگال و چاقو سرو می شود.
پیشنهادات پخت پیتزا ناپل:
بسیاری از مردم قطعا به شما میگویند که برای درست کردن پیتزای ناپل «واقعی»، باید آن را در اجاق هیزمی که در دمای ۴۲۸ تا ۵۴۰ درجه سانتیگراد گرم می شود، درست شود، مشابه روشی که سال ها پیش درست می شد. پخت پای در این درجه حرارت بالا فقط حدود ۷۰ تا ۹۰ ثانیه طول می کشد تا کاملا بپزد.
پیتزا به سبک شیکاگو
پیتزا شیکاگو که به آن پیتزای دیپ دیش یا (deep-dish) نیز می گویند، نام خود را از شهری میگیرد که در آن اختراع شد. در اوایل دهه ۱۹۰۰، مهاجران ایتالیایی در شهر بادخیز شیکاگو به دنبال چیزی شبیه به پیتزای ناپلی بودند اما به جای پیتزای نازک به دنبال ایجاد یک تفاوت بودند.
فردی یک پیتزا با پوسته ضخیم ایجاد کرد که لبه‌های برآمده‌ای شبیه پای داشت و مواد را به صورت معکوس، با تکه‌های موزارلا روی خمیر و سپس گوشت و سبزیجات، و سپس با قوطی گوجه‌فرنگی با تکه های کوچک روی آن قرار داد.
این خلاقیت اصلی باعث شد که Sewell رستوران زنجیره‌ای که اکنون معروف است، Pizzeria Uno را ایجاد کند. رویه های سنتی پیتزا شیکاگو: به طور کلی، رویه های پیتزا شیکاگو عبارتند از موزارلا، گوشت چرخ کرده، سوسیس، پپرونی، پیاز، قارچ و فلفل سبز که در زیر سس گوجه فرنگی قرار می گیرند. برخی از رستوران ها پیتزاهای خود را با ریختن پنیر پارمزان روی سس گوجه‌فرنگی تزئین میکنند.
پیشنهادات پخت پیتزا شیکاگو:
برای اینکه پیتزای شیکاگو را به راحتی از ظرف خارج کنید، مهم است که تابه را با روغن پاک کنید. اضافه کردن روغن به تابه نیز کمک می کند تا پایه خمیر کمی ترد شود. از آنجایی که مواد رویه و خمیر بیشتری وجود دارد، پخت پیتزا با ظرف عمیق می تواند فرآیند طولانی تری باشد، با زمان پخت ۳۰ تا ۳۵ دقیقه.
پیتزای نیویورکی
با برش های بزرگ و تاشو و پوسته بیرونی تردش، یکی از معروف ترین انواع پیتزای منطقه ای آمریکاست. این اسلایس یا تکه های بزرگ نیویورک که در اصل نوعی پیتزای ناپلی است، شهرت خود را به خود ایجاد کرد و برخی می گویند طعم منحصر به فرد آن به مواد معدنی موجود در منبع آب لوله کشی نیویورک مربوط می شود.
تاپینگ پیتزای سنتی نیویورک: پیتزای نیویورک معمولاً دارای سس گوجه فرنگی و پنیر موزارلا است. بر خلاف همتای پوسته نازک خود، پیتزاهای ناپلی، نیویورکی می‌توانند طیف گسترده‌ای از مواد اضافی، از پپرونی و سوسیس تا قارچ و آنچوی را در خود جای دهند. در حالی که این نوع پیتزا می تواند تقریباً هر چیزی به آن اضافه شود، معمولاً دوستداران پیتزا می بینند که پیتزای نیویورک را با چاشنی هایی مانند پونه کوهی، فلفل قرمز، پنیر پارمزان و پودر سیر پر می کنند.
پیشنهادات پخت پیتزای نیویورک:
درست مانند پیتزای ناپلی، بسیاری به شما میگویند که برای اصیل بودن پیتزای نیویورکی، باید آن را در فر چوبی یا ذغالی بپزید. امروزه بسیاری از افراد از فرهای عرشه گازی برای پخت آنها استفاده می کنند که همان نتیجه خوشمزه و ترد را در ۱۲-۱۵ دقیقه ایجاد می کند.
پیتزا به سبک سیسیلی
پیتزا سیسیلی، همچنین به عنوان “sfincione” شناخته می شود، یک برش ضخیم از پیتزا با خمیر بالشی، پوسته ترد، و سس گوجه فرنگی قوی ارائه می دهد. این پیتزای مربعی با یا بدون پنیر و اغلب با پنیر زیر سس سرو می شود تا از خیس شدن پای جلوگیری شود. پیتزا سیسیلی در قرن ۱۹ توسط مهاجران سیسیلی به آمریکا آورده شد و پس از جنگ جهانی دوم در ایالات متحده محبوب شد.
رویه‌های پیتزای سنتی سیسیلی: روی پیتزاهای سیسیلی اغلب تکه‌هایی گوجه‌فرنگی، پیاز، آنچوی و سبزی‌ها پر میشوند.
پیشنهادات پخت پیتزا سیسیلی: برای پخت پیتزا سیسیلی، تابه خود را با مخلوط روغن زیتون بپوشانید و پوسته را فشار دهید. دمای فر معمولاً روی ۲۴۰ درجه سانتیگراد تنظیم می شود و پوسته شروع به پخت می کند، معمولاً ۱۵ تا ۲۰ دقیقه. . سپس رویه ها را با زمان پخت اضافی ۱۰-۱۵ دقیقه یا تا زمانی که قهوه ای طلایی شود اضافه می کنند.
پیتزا به سبک یونانی
پیتزا یونانی توسط مهاجران یونانی که به آمریکا آمدند و با پیتزا ایتالیایی آشنا شدند ساخته شد. پیتزای یونانی، مرسوم، مد روز در ایالت های نیوانگلند، دارای پوسته ضخیم و جویدنی است که در ماهیتابه های کم عمق و روغنی پخته می شود و در نتیجه ته آن تقریباً سرخ شده است.
در حالی که این سبک دارای پوسته ای است که پف کرده تر و جویدنی تر از پیتزاهای با پوسته نازک است، اما به ضخامت پوسته سیسیلی یا دیس عمیق نیست. رویه پیتزای سنتی یونانی: پیتزای یونانی معمولاً روی سس سنگین‌تر از پنیر است.
سس به طور معمول دارای رب گوجه فرنگی تند با طعم قوی پونه کوهی است. اغلب فقط با پنیر، که معمولاً ترکیبی از پنیرهایی مانند موزارلا، چدار، یا پروولون است، روی آن می‌ریزند. ممکن است دارای انواعی از مواد غیر یونانی یا یونانی مانند پنیر فتا، زیتون سیاه و پیاز قرمز باشد.
پیشنهادات پخت پیتزا یونانی:
برای بدست آوردن خمیر ضخمیم، پف دار و ترد، پیتزای یونانی معمولاً در یک تابه کم عمق و گرد که به شدت با روغن زیتون پر میشود میپزد. ریختن روغن در کف تابه اجازه می دهد تا لایه زیرین خمیر در حین پخت سرخ شود. پیتزای یونانی معمولاً در فر ۲۴۰ درجه سانتیگراد حدود ۱۲ تا ۱۵ دقیقه میپزد .
پیتزا به سبک کالیفرنیا
پیتزا کالیفرنیا، به دلیل وجود مواد غیرمعمولش محبوب شد. این پیتزا در اواخر دهه ۱۹۷۰ شروع شد، زمانی که سرآشپز اد لادو شروع به آزمایش دستور العمل های پیتزا در رستوران کلاسیک ایتالیایی پرگو کرد. او با خردل، ریکوتا، پاته و فلفل قرمز پیتزا درست کرد و به طور اتفاقی آن را برای ولفگانگ پاک سرو کرد.
پاک که تحت تأثیر کیک ابتکاری لادو قرار گرفت، از او دعوت کرد تا سرآشپز پیتزا در رستوران او کار کند. در اینجا بود که LaDou با بیش از ۲۵۰ دستور پخت پیتزای منحصر به فرد رسید که در نهایت منوی رستوران زنجیره ای کالیفرنیا پیتزا کیچن را تشکیل داد. تاپینگ های سنتی پیتزا کالیفرنیا: وقتی صحبت از پیتزا کالیفرنیا می شود، چیزی به نام تاپینگ سنتی وجود ندارد. این عدم ویژگی به شما امکان می دهد که خلاق باشید. می توانید هر چیزی از مرغ و کنگر فرنگی گرفته تا پنیر بز و تخم مرغ را بگنجانید. پیشنهادات پخت پیتزا کالیفرنیا: پیتزای کالیفرنیا معمولاً از همان سبک پخت پیتزا نیویورک پیروی می کند، جایی که می توان آن را در فر چوبی یا ذغالی برای یک دقیقه یا بیشتر یا در فر عرشه به مدت ۱۲-۱۵ دقیقه پخت.
پیتزا به سبک دیترویت
که منعکس کننده پیوندهای عمیق شهر با صنعت خودروسازی است، پیتزای دیترویت در اصل در دهه ۱۹۴۰ در یک تابه قطعات خودرو مربعی طبخ و سرو شد.
روی پیتزا دیترویت ابتدا با پپرونی پوشانده می شود و سپس پنیر آجری (پنیر نیمه سختی که به نام آجرهایی که برای فشار دادن کشک استفاده می شود نامیده می شود) که تا لبه های تابه پخش می شود و در اطراف پنیر کاراملی به دست می آید.
سپس سس را با قاشق روی پیتزا می ریزند، سفارشی مشابه پیتزا شیکاگو. این پیتزا دارای پوسته ضخیم و فوق العاده ترد است که در داخل نرم و مطبوع است.
تاپینگ های سنتی پیتزا دیترویت: پیتزای دیترویت به طور سنتی دارای پپرونی، پنیر آجری (معمولاً پنیر آجری ویسکانسین) و سس گوجه فرنگی است. سایر تاپینگ های معمولی عبارتند از قارچ و زیتون. پیشنهادات پخت پیتزا دیترویت: پیتزای دیترویت به طور سنتی از یک تابه پخت ژله رول برای به دست آوردن شکل عمیق و مستطیلی خود استفاده می کند. روش خاصی برای شکل دادن به خمیر در این قالب وجود دارد که نیاز به فشار دادن هوای خمیر به بیرون و در عین حال فشار دادن خمیر به لبه های تابه دارد. هنگام اضافه کردن پنیر، مطمئن شوید که آن را سخاوتمندانه در سراسر خمیر و لبه ها پخش کنید تا محیط کاراملی شود. در بالاترین درجه حرارت (۲۰۰ تا ۲۸۰ درجه سانتیگراد) به مدت ۱۰-۱۵ دقیقه بپزید. برای صحت، برش های خود را به صورت مربع برش دهید!
پیتزا به سبک سنت لوئیس
به دنبال یک تکه سبک هستید؟
پیتزای سنت لوئیس دارای پوسته نازکی با قوام کراکر مانند است که بدون مخمر درست می شود. به دلیل پوسته ترد، پیتزای سنت لوئیس معمولاً به مستطیل های۷ تا ۱۰ سانتی متری برش داده می شود که به برش «پارتی» یا «میخانه» معروف است.
این پیتزا دارای پنیر فرآوری شده پروول است که ترکیبی از پنیرهای چدار، سوئیسی و پروولون است. سنت لوئیس در قرن نوزدهم هجوم مهاجران ایتالیایی را پذیرفت که به دنبال فرصت های شغلی بودند. جامعه ایتالیایی، عمدتا از میلان و سیسیل، پیتزا سنت لوئیس را ایجاد کردند. سس شیرین آن یادآور تأثیر سیسیلی است. تاپینگ های سنتی پیتزا سنت لوئیس: پیتزای سنت لوئیس دارای پنیر پروول و سس گوجه فرنگی شیرین تر با مقدار زیادی پونه کوهی است. پیتزای سنت لوئیس به دلیل پوسته سفت خود، می تواند چندین تاپینگ انتخابی شما را پشتیبانی کند. پیشنهادات پخت پیتزا سنت لوئیس: پیتزای سنت لوئیس به یک سنگ پیتزا یا یک ورقه پخت نازک نیاز دارد تا به پوسته معروف آن برسد. به مدت ۸ تا ۱۲ دقیقه در پایین ترین طبقه در فر ۲۱۸ درجه سانتیگراد قرار دهید.
انواع کفی پیتزا یا کراست (crust) پیتزا
در حالی که خمیر و پوسته پیتزا می تواند زیر رادار مردم پرواز کند، آنها پایه و اساس ایجاد یک پیتزای خوشمزه هستند. روش‌های مختلفی برای قالب‌گیری و شکل دادن به خمیر و پوسته پیتزا وجود دارد، اما دو نوع محبوب‌ترین آنها، پوسته رویی نازک و ضخیم هستند.
پیتزا با پوسته نازک:
پیتزاهای با پوسته نازک در مرکز جایی که سس، پنیر و مواد قرار دارد، باریک تر هستند، اما به سمت لبه ترد تر میشوند. برای نازک‌تر شدن خمیر، نکته کلیدی این است که خمیر را به آرامی دراز کنید تا لبه‌های آن شکل بگیرد. پیتزاهایی با پوسته نازک، مانند ناپلی و نیویورک، اغلب رویه های زیادی ندارند زیرا نمی توانند وزن را تحمل کنند. اگر می‌خواهید تاپینگ‌های بیشتری به پای خود اضافه کنید، همچنان می‌توانید از یک پوسته نازک استفاده کنید. برای این کار کافی است مرکز پای را کمی ضخیم تر کنید. پیتزا با پوسته ضخیم پوسته ضخیم در سراسر آن ضخیم است تا وزن سس و مواد را تحمل کند. به طور معمول، ضخامت پوسته می تواند از ۱ متغیر باشد
لوازم و تجهیزات برای سبک های مختلف پیتزا
درست همانطور که هر پیتزا متفاوت است، لوازم و تجهیزاتی که برای تهیه آنها نیاز دارید نیز متفاوت است. هر پیتزا بسته به سبک پیتزای شما به تجهیزات و مواد مختلفی نیاز دارد. لوازم عمومی پیتزا شامل اجاق های همرفتی، برش پیتزا، پوست پیتزا و ادویه های فله است.
برخی از پیتزاهای خاص برای پخت به انواع خاصی از تابه یا صفحه پیتزا نیاز دارند. به عنوان مثال، پیتزاهای نیویورک و کالیفرنیا به طور سنتی بر روی صفحه پیتزا درست می شوند و روی یک تابه پیتزا کوپه سرو می شوند. پیتزاهای شیکاگو در یک ظرف عمیق یا تابه چدنی میپزند. اگر به دنبال پختن پیتزای خاص هستید، مطمئن شوید که لوازم مناسبی برای ایجاد نوع پیتزای دلخواه خود دارید.
منابع: webstaurantstore
تحقیق، ترجمه و تدوین: علیرضا فرهمند